เส้นทางชีวิต ความสุขที่เลือกแล้ว
ฟู้ดสไตลิสต์ ความสุขของคนจัดแสงแต่งสีให้อาหาร
ฟู้ดสไตลิสต์ ความสุขของคนจัดแสงแต่งสีให้อาหาร
เส้นทางชีวิต ความสุขที่เลือกแล้ว
ฟู้ดสไตลิสต์ ความสุขของคนจัดแสงแต่งสีให้อาหาร
ฟู้ดสไตลิสต์ ความสุขของคนจัดแสงแต่งสีให้อาหาร
สีประจำตัวของเขาคือสีส้ม ไม่ใช่เพราะเขาเกิดวันพฤหัสฯ แต่เป็นเพราะเขาชอบสีส้มของฟักทองซึ่งถือเป็นตัวแทนของสินค้าภาคเกษตร เมืองไทยเป็นเมืองเกษตร และเขาก็เติบโตมาจากครอบครัวที่ทำธุรกิจการค้าสินค้าพืชไร่ในจังหวัดหนองคาย ทุกวันนี้เขาจึงมีความสุขกับอาชีพ ฟู้ดสไตลิสต์ ซึ่งนำชื่อเสียงมาสู่เขาไม่น้อยในนามของ
ขาบสไตล์
ขาบสไตล์
“ฟักทองเป็นพืชผลที่มีราคาถูก เอาไปทำอาหารได้ทั้งของคาวและของหวาน แล้วก็มีสารอาหารที่มีประโยชน์สูง เป็นเรื่องธรรมดามาก ถูกและดีก็มีดีไซน์ได้ คนอาจจะคาดไม่ถึง แล้วมันก็เป็นตัวแทนของสินค้าเกษตร มันมีสีส้ม สีส้มก็เป็นสีที่ทรงพลัง” คุณสุทธิพงษ์ สุริยะ หรือ คุณขาบ ฟู้ดสไตลิสต์ชื่อดังผู้มีผลงานมากมายทั้งในสื่อต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นรายการทีวี วิทยุ นิตยสาร ฯลฯ ทั้งยังมีผลงานที่เป็นเครื่องการันตีคุณภาพที้งในประเทศและต่างประเทศ เรียกได้ว่าเป็นกูรูทางด้านการสร้างแบรนด์ให้กับสินค้าอาหารมาแล้วมากมาย
ในออฟฟิศของ บริษัท ขาบสไตล์ จำกัด ซึ่งเป็นสตูดิโอด้านการสร้างภาพลักษณ์และแบรนดิ้งให้กับธุรกิจประเภทอาหาร ก็ถูกประดับประดาด้วยสีส้มอย่างงดงามและลงตัว ไม่เพียงเป็นความชอบส่วนตัวเท่านั้น แต่นี่ยังเป็นการสื่อสารอะไรบางอย่าง “มันเป็นเรื่องของแบรนดิ้ง การที่ผมมาทำสตูดิโอนี้ ผมจะต้องมองในเรื่องหลักของการสื่อสารการตลาด ว่าจะทำยังไงที่องค์กรเล็ก ๆ ของเราจะผงาดในท่ามกลางเอเยนซี่ได้ ซึ่งต้องบอกว่าเอเยนซี่เขามีอิทธิพลสูงมาก แต่ขณะเดียวกัน ตอนนี้มีลูกค้าจากเอเยนซี่ที่ไหลมาหาผม และลูกค้าบางรายที่ไม่อยากไปหาเอเยนซี่เพราะกระบวนการคิดมันคนละอย่างกัน กระบวนการคิดของผมคือจะลงไปที่ตัวตนของวัตถุดิบเสมอ วิเคราะห์ แตกประเด็น เสร็จแล้วค่อยจัดการเดินไป มันมีระบบจัดการของมันอยู่”
คุณขาบบอกว่าอาชีพนี้เป็นอาชีพที่อินเทรนด์ เพราะสังคมไทยเป็นเมืองเกษตรกรรม ผู้คนให้ความสนใจ แต่ที่อาจจะไม่ค่อยมีคนรู้จักนักเพราะอาจจะมองว่าเป็นสิ่งที่เป็นนามธรรม “โดยแท้จริงแล้ววิชาชีพนี้ในต่างประเทศเขามีมานานแล้ว แล้วก็เป็นอาชีพเดียวที่สามารถสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับสินค้าเกษตรได้อย่างยั่งยืน เพราะสินค้าเกษตรบ้านเรามันก็ดีอยู่แล้ว แต่กระบวนการที่ทำให้มันมีมูลค่าเพิ่มเนี่ย ก็ต้องมีคนนำเสนอภาพลักษณ์ ในการนำเสนอภาพลักษณ์ไม่ใช่พวกเอเยนซี่ เพราะว่าทักษะของเขามันยังไม่ใช่ ที่ใช่ก็คือต้องเป็นคนที่สนใจเรื่องอาหาร ถึงจะทำให้อาหารเป็นเรื่องดีไซน์ได้”
“ ผมอยู่กับวิถีธรรมชาติของสินค้าพืชไร่การเกษตร ฉะนั้นผมก็จะรู้จักมันดี กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ขณะเดียวกันตัวผมเองก็ชอบการทำอาหารด้วย เป็นคนชอบศิลปะ ก็เลยเป็นคนที่เข้าใจในเรื่องของอาหาร ผมไม่มองว่าอาหารสวยอยู่บนจาน แต่มองความสวยของอาหารคือมาจากจุดเริ่มต้น อาหารถ้าสวยมาจากจุดเริ่มต้นนี่แปลว่ามันเป็นความสวยแบบเบ็ดเสร็จแล้ว ไม่ต้องทำอะไรมาก”
เขาบอกว่าสิ่งที่เขาทำเป็นเรื่องของจิตวิทยา บวกกับการวิเคราะห์ทางการตลาด “บทสรุปของธุรกิจอาหารคือ นวัตกรรม + ดีไซน์ คุณจะต้องมี 2 คำนี้ และในคำว่าดีไซน์ คนก็จะมีร้อยแปดดีไซน์ เพราะแต่ละคนจะมีดีไซน์ที่ไม่เหมือนกัน แต่ดีไซน์ของอาหาร จากประสบการณ์ 15 ปีของผม มันมีคำตอบเดียวคือ simply the best คือเรียบง่ายแต่งดงาม ถ้าคุณจะไปให้ถึงแก่นของดีไซน์ คุณต้องเอาคำนี้มาจัดการ ฉะนั้นถ้าคุณยังมีนวัตกรรมดี แต่คุณยังมีดีไซน์ที่มั่วไปหมดเลย ก็สอบตก แก่นของดีไซน์คือ เรียบง่ายแต่งดงาม ถ้าคุณจะอยู่ในวงการอาหารแล้วอยากประสบความสำเร็จ คุณต้องยึดถือคำนี้เลย”
“ผมมองว่าการที่ผมได้รู้จักตัวตน มันก็เป็นอะไรที่พิเศษแล้วที่เอาความชอบมาทำเป็นอาชีพได้ เพราะมีหลายคนที่ชอบแบบหนึ่ง แต่ไปทำงานอีกแบบหนึ่ง มันเป็นอะไรที่ขัดแย้งกัน แต่ของผมยิ่งทำก็ยิ่งพัฒนา มันกลั่น มันตกผลึก มันสั่งสมมา 15 ปี แล้วมันเป็นสิ่งที่ทำอย่างเดียวด้วย มันเลยยิ่งกลั่นๆๆๆ และยิ่งบริสุทธ์ งานแต่ละชิ้นมันเลยกระแทกอย่างแรง นี่คือในแง่ส่วนตัวนะ แต่ในแง่ส่วนรวมที่ผมมองก็คือ ผมคิดว่าเมืองไทยยังขาดเรื่องของดีไซน์ ทุกวันนี้เมืองไทยสู้ฝรั่งได้เรื่องเดียวคืออาหารรสชาติอร่อยเท่านั้น แต่เรายังขาดอยู่เรื่องเดียวคือการจัดการเรื่องดีไซน์ ถ้าสินค้าไทยทุกตัวที่เป็นสินค้าเกษตร โยนดีไซน์ใส่เข้าไป ผมว่ามันจะเป็นการขุดรากถอนโคนของประเทศไทยเลย”
เขาจึงอยากเห็นภาครัฐทำอะไรสักอย่างที่จะเป็นการช่วยส่งเสริมสินค้าเกษตรของไทยให้มีดีไซน์ สามารถสร้างมูลค่าเพิ่มและแข่งขันในเวทีระดับโลกได้มากยิ่งขึ้น “คือตอนนี้รัฐบาลไปส่งเสริมเรื่องดีไซน์ในธุรกิจอุตสาหกรรมอย่างอื่นมากกว่า เช่น เฟอร์นิเจอร์ แฟชั่น เสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่ม แต่จริงๆ แล้วถ้ารัฐบาล หรือองค์กรที่สามารถให้ความสำคัญกับหน่วยงานการเกษตร แล้วตั้งศูนย์ดีไซน์เกษตรเซ็นเตอร์ อย่างเนี้ยใช่เลย มันจะไปตอบโจทย์คุณค่าของสินค้าเกษตรที่มีมูลค่าเพิ่ม ถ้ามีองค์กรนี้เกิดขึ้น ผมว่ามันใช่ ทุกวันนี้ไม่มีองค์กรนี้ ศูนย์สร้างสรรค์สินค้าเกษตร ยังไม่มี มันควรจะมี”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น